İkinci Dünya Savaşõ, birçok bilim ve teknik alanlarõnda yeni buluş ve gelişmelere yol
açmõştõr. Savaş sonrasõ dünyamõzõn sosyal hayatõnda da, bu yeni gelişmelere paralel
olarak, birçok hamleler, değişmeler ve gelişmeler olmasõ çok tabiîdir.
Savaşõn feci yõkõntõlarõnõ ve moral çöküntülerini yaşamõş dünya toplumlarõ, savaş
sonrasõ, açlõk ve sefaletten uzak, barõş ve kardeşlik içinde, daha mutlu ve müreffeh bir
dünya yaratabilmek için yeni buluş ve gelişmelerden insan yaşayõşõnõn her alanõnda
yararlanma gayretlerine girmişlerdir. Her ferdin, kendisine, toplumuna ve insanlõk âlemine
en yararlõ olabilecek şekilde, sahip olduğu potansiyeller içinde, kendini optimum seviyeye
kadar geliştirerek insanca, daha mutlu ve zengin bir hayat yaşama hakkõ olduğu fikri
toplumlarda yaygõnlaşmaya başlamõştõr. Bu temel fikir, ve toplumlarõn daha da ilerleyip
gelişme özlemleri, genç kuşaklarõn eğitimine olan dikkatleri iyice arttõrmõştõr.
"Muasõr milletler seviyesi" üstüne çõkabilme çabalarõ içinde olan Türk toplumu da,
aynõ amaçlarla, en güçlü ve medeniyet âleminin en dinamik toplumlarõnõn savaş sonrasõ
eğitim-öğretim sistemlerindeki gelişme ve uygulamalarõyla yakõndan ilgilenmiştir. Kendi
eğitim sisteminde de ona göre gelişmeler yapma çabasõna girmiştir.
Özellikle 1950’lerden sonra üzerinde sõkça konuşulup yazõlan rehberlik kavramõ,
okullarõmõzda çocuklarõmõzõn sadece kuru bilgiler yüklenerek yetişmeleri yerine, kişiliklerini
kazanmõş, kabiliyetlerini işleten, edindikleri bilgileri günlük hayat çözümlerinde
kullanabilen, akõlcõ, yaratõcõ, yapõcõ, duygu ve düşünceleri dengeli yürüten, sevgi dolu,
hoşgörülü, millî kültürel değerlerine sahip vatandaşlar olarak gelişmelerini sağlamak için
eğitim sistemimizin bir parçasõ olmaya başlamõştõr.O halde çocuğa belli temel bilgileri veren sõnõflarõn yanõnda onun "kişi" olarak her
yönden gelişmesini amaçlayan bu faaliyetler ve hizmetler nelerdir? Öğrenci kişilik
hizmetleri ve rehberlik denen bu kavram ve faaliyetler nelerdir? Okuldaki öğretim
faaliyetleri yanõnda nasõl yer alõr ve yürütülür?
açmõştõr. Savaş sonrasõ dünyamõzõn sosyal hayatõnda da, bu yeni gelişmelere paralel
olarak, birçok hamleler, değişmeler ve gelişmeler olmasõ çok tabiîdir.
Savaşõn feci yõkõntõlarõnõ ve moral çöküntülerini yaşamõş dünya toplumlarõ, savaş
sonrasõ, açlõk ve sefaletten uzak, barõş ve kardeşlik içinde, daha mutlu ve müreffeh bir
dünya yaratabilmek için yeni buluş ve gelişmelerden insan yaşayõşõnõn her alanõnda
yararlanma gayretlerine girmişlerdir. Her ferdin, kendisine, toplumuna ve insanlõk âlemine
en yararlõ olabilecek şekilde, sahip olduğu potansiyeller içinde, kendini optimum seviyeye
kadar geliştirerek insanca, daha mutlu ve zengin bir hayat yaşama hakkõ olduğu fikri
toplumlarda yaygõnlaşmaya başlamõştõr. Bu temel fikir, ve toplumlarõn daha da ilerleyip
gelişme özlemleri, genç kuşaklarõn eğitimine olan dikkatleri iyice arttõrmõştõr.
"Muasõr milletler seviyesi" üstüne çõkabilme çabalarõ içinde olan Türk toplumu da,
aynõ amaçlarla, en güçlü ve medeniyet âleminin en dinamik toplumlarõnõn savaş sonrasõ
eğitim-öğretim sistemlerindeki gelişme ve uygulamalarõyla yakõndan ilgilenmiştir. Kendi
eğitim sisteminde de ona göre gelişmeler yapma çabasõna girmiştir.
Özellikle 1950’lerden sonra üzerinde sõkça konuşulup yazõlan rehberlik kavramõ,
okullarõmõzda çocuklarõmõzõn sadece kuru bilgiler yüklenerek yetişmeleri yerine, kişiliklerini
kazanmõş, kabiliyetlerini işleten, edindikleri bilgileri günlük hayat çözümlerinde
kullanabilen, akõlcõ, yaratõcõ, yapõcõ, duygu ve düşünceleri dengeli yürüten, sevgi dolu,
hoşgörülü, millî kültürel değerlerine sahip vatandaşlar olarak gelişmelerini sağlamak için
eğitim sistemimizin bir parçasõ olmaya başlamõştõr.O halde çocuğa belli temel bilgileri veren sõnõflarõn yanõnda onun "kişi" olarak her
yönden gelişmesini amaçlayan bu faaliyetler ve hizmetler nelerdir? Öğrenci kişilik
hizmetleri ve rehberlik denen bu kavram ve faaliyetler nelerdir? Okuldaki öğretim
faaliyetleri yanõnda nasõl yer alõr ve yürütülür?
